Məftun ( II Hərcayi )

Viran qalmış keçmişin yetirməsi olan yaralı bir oğlanla ən az elə özü qədər yaralı bir qızın parçalanmış sevgi hekayəsi. Xəyalları puç olnmuş qızın yenidən xəyal qurmağı öyrənməsinin, hərcayi bir adamın məftuna çevrilməsinin hekayəsi...Nə bir vida kəlməsi, nə də haqlı bir üsyan – heç nə onu sevməməyə and içdiyi bu adamın qarşısında güclü saxlaya bilmədi. Dodağından süzülən hər bir üsyan qarşısındakı aşılmaz divarları bir az yıxsa da, onu heç vaxt bağışlamayacağı haqqında andı var idi. Əsla boyun əyməyəcək, xəyanətini unutmayacaq, o adamı yenidən sevməyəcəkdi. Amma olmadı... Andlarını pozduran, zülmət bir gecədə əllərindən tutan da elə onu yıxan adam idi...Yaralı idi, lakin o adam da yaralı idi... Sevirdi, lakin o adam daha çox sevirdi...