Seymur Baycanın “Mənasız hekayələr”i hamımızın dəfələrlə görüb, lakin fikir vermədiyi detallarla doludur. Bu detallar bir-birinin içindədir və bir-birindən asılıdır. “Mənasız hekayələr”də həyatın şablonları üzərində qurulmuş absurd situasiyalarda müəllifin oxucudan kon­­kret nə istədiyi bilinmir. “Mənasız hekayələr”dəki qə­h­rəmanlar da özlərinin kim olduqlarını axıra qədər dərk etmirlər və əslində, həyatın şablonlardan ibarət olma­sı ilə barışırlar.