Hamımızın mütləq və mütləq bir uzun hekayəsi var. Üstəlik, bəzi oxşarlıqları nəzərə almasaq, bütün uzun hekayələr özünəməxsusdur. Yazarlar və şairlər adətən yazılarında başqalarının həyatından bəhs edirmişlər kimi görünməyə çalışsalar da, əsərlərinin içində mütləq özləri də var. Mustafa Kutlu da “Uzun Hekayə”də öz uzun hekayəsindən bəhs edib. “Uzun hekayə” yazarın uşaqlıq və gənclik illərinə işıq tutan bir avtobioqrafik roman olmağa da namizəddir.
“Uzun Hekayə”, 1940-cı illərdə balaca uşaqkən babasıyla Bolqarıstandan köçərək Eyüpdə yaşamağa başlayan Bolqarıstan mühaciri Əlidən və onun oğlundan bəhs edir. Hekayə, 1950-ci illərdə Bolqar Əlinin dəliqanlı vaxtlarında Münirə adlı qızla bir-birlərinə aşiq olub qaçmaqları ilə başlayır.
1960-ci illərdən 1970-ci illərin sonuna qədər davam edən dəmir yolları boyunca və qəsəbə-qəsəbə dolanan “Uzun Hekayə”; bəzən hüzünlü, bəzən sevincli və coşğulu, bəzən həyəcanlı və romantik yüklü bir macəradan bəhs edir.
Facebookdan gələn rəylər
Rəylər
Rəy yaz