Xatırlamaq çətin olsa da, bir az aydınlaşdırmağa çalışsam...

Bənövşəyi və ağ rəngin parlaqlığından ibarət bir dünya, ruhu sakitləşdirən səslər, yüksəlişdə olduğunu hiss etdiyin bir duyğu və bir sima...

Sanki, varlığından xəbərsiz olduğun, qəlbinin xoş­bəxtlik dünyası. Görərkən anlayırsan ki, məhz bu an üçün imiş bütün fədakarlıqlar, yaxşı insan olmaq istəyi. Qəlbindəki boşluğun dolduğunu hiss edirsən, başa dü­şürsən ki, mümkün olmayanı görmək kimi bir yolda tək deyilsən. Dərindən nəfəs alaraq o anı daxilinə doldurursan. Reallıq artıq qara yuxuya çevrilir və dumanın küləklə sovrulduğu kimi tez qeyb olur. İndi isə təkrar gülərək, isti bir əli tutub, yenidən uçmağa hazırsan.