Oğuz Atay özünəməxsus təhkiyəsiylə sağlığında və hətta ölümündən sonra da qəbul olunmamış, şübhəylə qarşılanmış, yaxına buraxılmamış, sonra isə böyük heyrət və sevgi qazanmış bu inanılmaz əsəriylə dərketmənin yüksəkliyində və bayağılığın ortasında əzab çəkən insanın nəyə görə həyatdan dörd əllə yapışmaq yerinə ondan imtina yolunu seçdiyini bütün amansızlığıyla ən incə xırdalıqlarına qədər açıb göstərir.