Hər dəfə Yardımlıya yolum düşəndə mütləq onunla görüşürəm. Bağrının başından şeirlər əl eləyən şairi görməyi dağların ziyarəti qədər vacib bilirəm. Çünki bu qoca dağların biri də elə odur – 60 yaşlı Fikrət Şahbazlı.

Azanlar verilsin uca dağlardan,

Ən uca zirvələr qüllə kimidir.

Ayaq altındakı hər mamırlı daş,

Minbərə yol açan pillə kimidir.

İlkin olaraq Fikrətin Yardımlı şəhərində, “jildom”un önündəki dükanında görüşürük. Burda onun bir kitabı var. Hər gün səhifələrinə nəsə yazır. Bu başdan nisyə mal alan camaatın adını, o biri başdan da ki, təzə şeirlərini. Borcluların siyahısı ilə dünyaya şair borcunun poetik qeydləri heç vaxt düz ortada toqquşmur. Gah biri orta xətti keçir, gah da o biri. Elman Eldaroğlunun dediyinə görə, Fikrətin alacaq borcları bahalı bir maşının haqqı qədər olar. Mənimsə bildiyimə görə, Fikrətin o kitabdakı misraları daha bahadır. Elə, ya belə - kitab dolduqca təzələnir.

Ömür-günsə, demək olar ki, dəyişmir. Həmin Yardımlıdır, həmin şairdir, həmin də ruh ovqatı. Bir az şair yaşlaşıb. Əzəl gördüyümdə 35 yaşı vardı. İndi 60-ı adlayıb. Dağlardan müdriklik götürüb.

Daha ləngərli, daha iti, daha kəsə şeirlər yazır. Onun könlü bir növ sahilində oturub dünyanın gəlimini-gedimini varavurd eləməyi sevdiyi Viləş çayı kimidir. Gah çağlayır, gah ağlayır, hərdən gülməyi də olur.