Günəş kimi

Oktyabrın 23-də günəşli bir payız günü, Vətən savaşının odlu-alovlu günlərinin birində Rəncbər kəndində bir başqa həyəcan vardı. Bütün Azərbaycanı bürümüş müharibə abı-havasının ən ağrılı və həm də ən şərəfli məqamı – şəhid xəbəri indi də Rəncbəri haqlamışdı. Kənd sakinlərinin yaratdığı izdiham, uşaqdan-böyüyə hamı əllərində bayraqlar, ürəklərində Vətən sevgisi ilə küçələrə axışmış, Onu qarşılayırdı. İnsanların üzündə kədər, fəxr, qurur, təlaş, ağrı, göz yaşı və qəzəb bir-birinə qarışmışdı. Bu qarışıq duyğular insanları bir-birinə daha da yaxın­dan birləşdirir, əsir torpaqlarımızı azad etmək uğrun­da gedən müqəddəs savaşın gücünə güc qatırdı. Vətən savaşına qatılan igidlərdən biri, qəhrə­man­lıqları ilə dillərdə dastan olan Xüsusi Təyinatlı hərbçi Fikrət gəlirdi.

Üçrəngli bayrağın sevgisiylə hərbçi olmaq yolunu seçmiş, bu yolda fərqlənmiş, seçilmiş Vətən oğlu üçrəngli bayrağa bürünüb öz evinə qayıtmış, ən uca mərtəbəyə çatmış ruhu isə doğma kəndin səmalarında dolaşırdı.